Zaten gözümün önünde olup da görmediğim
hatta gördükçe
gözlerimi sımsıkı yumarak
yok olur sandığım şeylerden birisi
bir gün dikiliverirse karşıma,
susakalırım.
Neyin olmadığını anlarım belki de kim bilir.
Yaşadıklarım duyduklarımdan ağır basar,
inanamam,
gördüklerimi nereye koyacağımı bilemem.
Tüm kalp kırıklarımdan bütünlemeye kalırım,
bütünleyemem
yarım kalırım.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment