ara-f

Her aksilik kokuma geliyor sanki,

kötüyü düşünüp kötüyü bekliyorum.

Bu ara

-yine eskiden olduğu gibi-

insanları hiç ama hiç anlayamıyorum.

Geceleri gözlerimi kapatıp bakmıyorum da

fark ediyorum ki yine ben

düşman işgalinden kurtulamamış

sıkıntımı denize dökememişim.

Madde sayıp parayı

en katı halinden dertlenmişim.

Lidyalılar'a sövmekten bıktığımdan belki de

oturup kelime dizmişim.

Ne cümle olmuş yazdıklarım ne şiir.

Yine kelimelerimle başbaşa verip

ilişkimizi gözden geçirmişim.

. . hayvan

Bir uyu bin uyan

bir soru hep soru

bir duyu hiç dayan

bir yaz hep oku

dum

dum

a

dum

a

dum.

uy(k)um

bir hayat bir hayat daha
bir hayat edermiş.

Hikâye birleşik zamanı

tamamladın beni.

Hometown Glory

Gözyaşı kanallarından kirpiklere uzanan,
bir uçurumun kenarında aşağıya baktıktan sonra
geri atılan adımlar gibi
gözyaşlarım.
Piyano tuşlarındaki parmakların
tuşlardan ayrıldıktan sonra
havada hissettikleri boşluk gibi
susuşlarım.
İzmir'deki deniz kokusunu
binlerce kilometre öteden duyan alıcı hücrelerim mesul
sızlayan burnumdan.
Sarılınca geçmeyecek cinsten kötü huylu korkularım.
Sığındıran değil
kaçıran cinsten kötü huyları.
En acı anında bile
bilindiğinden belki de
tanıdık geçmiş
-değişmeyecek oluşundan belki de-.
Tüm yaşanmış ve yaşanamamışlar
sabit ve güvenilir sanki,
bildik, bilindik, apaçık.
Küçük gözetleme deliği olmayan bir kapı gibiyken bugün,
kapıyı çalan "benim" bile demezken hatta,
tedirgin olmak
ne denli beklenmediktir ki yürek püreleri için?
Hayat gelmeli bildiği gibi de
ya benim tek bildiğim gitmekse?

Sözsüz anlatım: Mia Michaels' dehası