kötüyü düşünüp kötüyü bekliyorum.
Bu ara
-yine eskiden olduğu gibi-
insanları hiç ama hiç anlayamıyorum.
Geceleri gözlerimi kapatıp bakmıyorum da
fark ediyorum ki yine ben
düşman işgalinden kurtulamamış
sıkıntımı denize dökememişim.
Madde sayıp parayı
en katı halinden dertlenmişim.
Lidyalılar'a sövmekten bıktığımdan belki de
oturup kelime dizmişim.
Ne cümle olmuş yazdıklarım ne şiir.
Yine kelimelerimle başbaşa verip
ilişkimizi gözden geçirmişim.
No comments:
Post a Comment