Nergis

Dimdik ayaktayim kendimi bildim bileli fakat
simdiye mihlanmis ayaklarima donuk gozlerim,
boynum hep bukuk.
Rengim bir bahar soluk
bir bahar canli,
rayiham dort mevsim bir,
yillardir ayni.

Coban salata

Bir tutam deniz kokusu
karisirken mangal dumanina
her balik biraz levrek
her sarki aslinda hasrettir
dunyanin Izmir ucuna.

Düğüm

Kirilip birer birer
kalp, guven ve hayaller
dagilmis zamanin her bi yanina;
keskeler kapisi dun,
acabalar yarisi bugun,
ve ummakli yarinlara.
Ne olmuslar siliniyor zihin sokaklarindan
ne de kirilganliklar kalp kapakciklarindan,
ne yasanmamislar butunluyor yarim kalmisliklari
ne de umit edilenler ukdeden oteye varamamis planlari.
Guvenin sol yani eksik
yumrular bogazda tek sira,
adimlar adi belki lakin
durmaklar hem istikrarli hem sahici.

Biat

Ne garip su insanoglu,
baskasinin yazdiklarini
kendi gunluk sayfalari gibi benimser kolayca
en sevdigi sarkiyi dinlerken mesela.
Sair burada kendine seslenirken
'efendim' diyen okuyucudur
kanan gerceklere,
baskasinin gerceklerine.
Kaninca benim de olmaz mi gercekler?
Yasanmasi yeterlidir desem
bir seyin gerceklesmesi icin,
yasa-ya-madiklarimin gercek olmadigi
yalanin dik alasidir,
bir kendini kandirma halidir hatta.
Ya baskasi yasamamissa benim hissettiklerimi
ama ben
digerlerinin ifadelerine sigdirmaya calisiyorsam
gonlumden gecip de gitmeyenleri...
Tum siirler bana yazildi,
tum kahramanlar benim aslinda
her hikayede.
Su sarki cocuklugum,
bu melodi yalnizligim,
hele su soz var ki
terkedilmisligim,
sevilmisligim,
gecilmisligim,
gumusum, gulumseyisim...

Defter

Okunmadigi icin yazilmamis sayilan kac satir saklanmistir
okundugu halde yazilmamis onlarca seyin yanina?

Kestane

Ben hala saat onbir olunca geceleri,
tum sadakatimle cikiyorum yurttan
kulagimda benzer muzikler.
Ayni yolu yuruyup
ayni sorulara cevap ariyorum,
ne yana baksam yoklar.
Kestane agaclariyla konusup, insanlarla susuyorum.
Basimdan asagiya sokak lambalari bosaliyor
ne yana donsem
golgem.

Ask bazen de bir kiyamama halidir

Meral Okay'in yazilari yarim kaldi...

"Aşk kendinden vazgeçme halidir, kendi benliğini ezmeden "biz" olabilme hâlidir... Insan egosu denetlenmesi en güç olan şeydir. Bunu ancak aşk becerebilir, sadece aşk ile üstünden atlayabilirsiniz..."

....

"Bugün eksik olan ne? Bu topraklarda aşk ve mutluluk kutsanmaz, ayrılık ve acı kutsanmıştır... Birlikteliklerdeki tutku kutsanmaz da, ayrılıktaki tutku kutsanır hep... Yaralarıyla mutlu olmaya daha yatkın bir kültüre aitiz biz..

Oyle kadınlar ve erkekler tanıyorum... Risk almıyorlar... Aşk emniyetli bir şey değildir... Emniyetli olan sevgidir... Aşk ehlileşmez... Sakinleşemez... Oyle olursa akraba olursunuz... Bir de aşık olunacak mecra kalmadı... Artık ortak alanları paylaşmıyoruz... Bizim agoramız yok artık... Herkes kendi bacağından asılmak isteyen koyun tarifinde... Bu hem maddi hem manevi bir şeydir... Gelir, böyle adamı aşkta da emniyet arayan birine dönüştürüverir... Herkes kendi kişisel başarı öyküsünün peşinde... Belki de biz herkes için daha adil, daha vicdanlı daha temiz bir dünyanın düşünü paylaştığımız için başkalarıyla da bir arada durmanın ne kadar zenginleştirici bir şey olduğunu biliyorduk... Simdi bu duyguların esamesi okunmuyor... Yoksullaşmamız sadece ekonomik anlamda olmadı... Duygusal anlamda, dayanışma anlamında birbirimizin yaralarına bakma konusunda da yoksullaştık... Simdi empati denen modern kavram var ya, biz onun ağababasını tanıyan ve buna içerilmiş bir dünyadan geldik buralara..."

Masum degiliz, orasi kesin de, yine mi guzeliz, yine mi cicek?..

http://www.youtube.com/watch?v=dRrzVgPUXt8

2001 ODTU Bahar Senligi

Sanki hala stad'in merdivenlerinde oturuyorum. Bir stadyuma dolusmus binlerce dunya. Herkesin ruyasi baska. Bu aksam Ezginin Gunlugu var sahnede. Uzun zaman dinlememe engel olacak kadar can yakici soyluyorlar her nagmeyi. Her an saliselerle kayitli zihnimde. 'Ruya' albumu yeni cikmis, sarkilarin cogu ondan. Eskiler olmazsa da olmaz. Her dunyadan bir ses cikiyor. Benim dunyamdan iki. Herkes tek nefes eslik ediyor:

"Kalır dilimizde yinelenen bir sarkida"...