cefakar

İçime attıklarımla
doldurmaya çalışıyorum sanki
ruhumdaki acı çukurunu...
Kalbimin darasını taşıyamayacak kadar tarumar,
çatlaklarından umut sızdıran bir tin...
Ki zaten her kadın
umut erimesi tehlikesi taşıyordur
tabiatı gereği...

Dört bir yanı ateşe verilmişcesine
pervasız koşuyor ardım sıra
zamanın akrebi...
Sekteikalp ısdırabından biçare duygularım,
aklım ise
hayat - dünya ilişkisindeki
adı geçmeyen horozun peşinde...