yudum

Başımdan aşağı dökülen yağmuru
sebep sayıyorum
duran bisikletlere çarmadan yürüyememe;
korkulardan korkan,
yorulmaktan yorgun oluşuma belki de...
Mürekkebi yazdıklarıma gözyaşıyken kalemimin,
acılarıma tentürdiyot imlalarım,
bir o kadar da sargı bezi cümlelerimi düşünüyorum
sanal tepsilerde, olmayan misafirlere sunduğum...
Karşımda şuh kahkahalarla gülerken hayat,
bir zamanlar nasıl olduğunu hatırlayamayan
esas değil figüran kız hissiyatındayım,
yağmur altındayım…