Tuesday, 10 April 2012

Kestane

Ben hala saat onbir olunca geceleri,
tum sadakatimle cikiyorum yurttan
kulagimda benzer muzikler.
Ayni yolu yuruyup
ayni sorulara cevap ariyorum,
ne yana baksam yoklar.
Kestane agaclariyla konusup, insanlarla susuyorum.
Basimdan asagiya sokak lambalari bosaliyor
ne yana donsem
golgem.

2 comments:

tuhaf kız said...

insan geriye döne döne gidiyor ileri. bende böyle geri dönüşlerimden birinde kendimi burda buldum. iyi ki bulmuşum.

Closer said...

Kaybetme korkusuyla kendi kuytusuna cekilir ya insan bazen,
kendi kuytusunda buluverince dostlari
sevinir.
Sevindiren ictendir, icimdendir.