taahhütname

Gözlerimden çeneme uzanan
en uzun yolun
aktarmalı şiirlere muhteviyat yolcuları,
toplayınca yıllar eden saatlerce
birikirken
ve
temiz çarşaf kokusuna
artık tahammül edemeyen burnum
ve yazık edilmiş kitaplarımla
kendimi ararken soru işaretlerinde,
çukur aynalarda
gün ay yıl ve saat olarak
ifade ediliyordu mazi.
Yollarım vardı
ama
sadece bu yüzden değildi yolculuğum.
Gitmek yerine kaçıyordu
menşe-i şiir
ve ben
gittikçe
kıs-kanıyordum.